Turmalin- wzmacnia, uzdrawia, oczyszcza
Turmaliny należą do bardzo cenionych kamieni szlachetnych.
Chociaż turmaliny znane były już w czasach starożytnych w basenie Morza Śródziemnego, trafiły do Europy dopiero w początkach osiemnastego wieku, przywiezione przez holenderskich kupców z Cejlonu w 1703 r.
Kamienie te określano syngaleskim słowem „turmali” (wielobarwny). I rzeczywiście wielość barw turmalinów jest nieograniczona. Różne kolory mogą występować nawet w obrębie jednego kryształu. W zależności od zabarwienia i składu chemicznego.
Właściwości:
Turmalin - wzmacnia, uzdrawia i oczyszcza zarówno ciało jak i umysł, przynosząc jasność i uspokojenie. Turmaliny mają unikalną zaletę w tym, że mogą wyjaśnić siłę koncentracji. Gdy rozgrzany, kryształ turmalinu wytwarza przeciwne ładunki elektryczne na przeciwnych końcach kryształu. Pomaga w zasypianiu i rozwiewa uczucie strachu. Turmalin odpowiada za przyjaźń, bogactwo i miłość. Zaliczany jest do kamieni słonecznych w związku z tym przyciąga przyjaźnie i inspiracje i ułatwia porozumienie. Turmalin ma zdolność obniżania gorączki i łagodzenia oparzeń oraz dolegliwości dróg oddechowych. Pomocny jest również przy przeziębieniach i zawrotach głowy. Chroni przed negatywną energią i uczy cierpliwości. Chroni przed zazdrością, egoizmem i nieufnością. Turmalin rozprasza lęki i pomaga w zasypianiu. Kiedyś zawieszano go na szyi małym dzieciom uczącym się chodzić.
W astrologii turmalin wiąże się ze znakiem Wagi, Skorpiona i Koziorożca.
Informacje ogólne:
Turmalin - naturalny kamień półszlachetny. To minerał należący do grupy krzemianów, odkryty w Brazylii charakteryzujący się dużą zawartością jonów i emitujący dalekie promieniowanie podczerwone (FIR - Far Infrared Research ).
Oprócz szerlu, należą do minerałów rzadkich lub bardzo rzadkich. Nazwa pochodzi od syngaleskiego turmali określającego zdolność do przyciągania, po podgrzaniu, popiołu z ognia. Zazwyczaj tworzą kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym a na ścianach kryształów wykazują charakterystyczne zbrużdżenia zgodne z wydłużeniem słupów. Występują w skupieniach zbitych, ziarnistych, pręcikowych, igiełkowych i promienistych (tzw. "słońce turmalinowe"). Część turmalinów ujawnia optyczny efekt kociego oka (turmalinowe kocie oko istnieje w różnych barwach), pleochroizm i "efekt aleksandrytu" - w świetle naturalnym są żółtawozielone, w sztucznym - pomarańczowoczerwone. Turmalin łatwo elektryzuje się (jest piro- i piezoelektryczny), przyciąga kurz, skrawki papieru. Ze względu na to zjawisko turmaliny należy czyścić częściej niż inne kamienie.
Kamień ten w naturalny sposób emituje dalekie promieniowanie podczerwone, stosowany w celu relaksacji i penetracji. Wpływa na poprawę krążenia. Piękny minerał turmalin ma silne działanie absorpcyjne - wchłaniające zauważalne szczególnie przy jego odgrzewaniu lub pocieraniu. Energia pochodząca od turmalinu jest niezwykle przydatna dla ciała człowieka. Reaguje ze szkodliwymi substancjami zamieniając je w nieszkodliwe. Oczyszcza otoczenie z bakterii, dezodoryzuje i czyści skórę oraz powietrze.
Turmalinom nadaje się różne nazwy. Są to: elbait o jego odmiany jak: achroit, indygolit, rubelit, werdelit (barwy od zielonego poprzez niebieski do czerwonego). Kolejne turmaliny to czarny schörl, brązowy drawit, i wiele innych mających często lokalne nazwy. Bardzo wysoko cenione są kryształy wielobarwne jak zielony werdelit z czarnym zakończeniem zwany „główką Maura”, lub z zakończeniem czerwonym jako „główka turecka” (od czerwonego fezu noszonego przez Turków). Cenne i ciekawe są kryształy będące w środku czerwone lub różowe, a na zewnątrz zielone – to turmaliny arbuzowe.
W sztuce zdobniczej (gemmologii) są bardzo wysoko cenione. Obecnie najwięcej jubilerskich turmalinów wydobywa się w Brazylii w okolicy Virgem da Lapa. Najpiękniejszy kamień z tego stanowiska o wymiarach 25 x 11 cm został nazwany „The Flower of Brazil”. Z miejscowości Santa Rosa pochodzą najładniejsze turmaliny arbuzowe. Inne wystąpienia to: Cejlon (Sri Lanka), Madagaskar, Afganistan, Pakistan, Mozambik, Zambia, Rosja (Ural i Zabajkale), Chiny, USA i wiele innych miejsc. A w Europie wielką światową sławą cieszą się okazy z wyspy Elba – tej samej, na której Napoleon Bonaparte spędził kiedyś swoje 100 dni. Od nazwy tej wyspy pochodzi zresztą nazwa „elbait”.
Pielęgnacja:
Raz na dwa lub trzy tygodnie oczyścić pod bieżącą letnią wodą i wystawić na działanie promieni słonecznych.
Zobacz również: