Obrączki - Historia i Zwyczaje
Przesądy związane z obrączkami
Przez lata zmieniała się również forma obrączek. Początkowo proste wykonane ze złota i srebra dziś przybrały wyrafinowane formy. Są wykonane z różnych metali połączonych ze sobą, często wzbogacane dekoracją z diamentów. Dużym powodzeniem cieszą się dziś obrączki wykonane z połączonego białego i żółtego złota.
Historia i Zwyczaje
Chociaż najstarsze wykonane z żelaza obrączki znaleziono w Egipcie to jednak początek historii obrączek przypisuje się kulturze rzymskiej. Wymianę obrączek podczas zaślubin uznano wówczas za symbol powiązania ze sobą losów dwojga ludzi. Ponieważ obrączka nie ma ani początku ani końca uznano ją za symbol nieskończonej miłości.
Zwyczaj wymiany obrączek w czasie ceremonii ślubnej istnieje w wielu kulturach. Powszechny jest w judaiźmie i chrześcijaństwie. W Polsce trudno sobie wyobrazić dziś ślub bez wymiany obrączek między młodymi. Zwyczaje dotyczące ślubu i obrączek ulegają ciągle zmianom. Nikt już nie pamięta, że zaledwie sto lat wstecz noszenie obrączki było tylko obowiązkiem kobiet. Przed wojną obyczaj zakazywał kobiecie oglądania obrączki przed ślubem. Ten kłopotliwy zwyczaj uniemożliwiał wcześniejsze przymierzenie i wybór obrączki przez pannę młodą i pewnie dlatego został zarzucony. Natomiast zwyczaj, że mężczyzna nie może zobaczyć sukni swej wybranki zachował się do dziś.
Przez wieki zmieniały się zwyczaje dotyczące noszenia obrączek.
Pierwotnie noszono obrączki na prawej ręce, z czasem jako wyraz podporządkowania kobiety mężowi przyjęło się noszenie na lewej dłoni. Miało to również związek z antycznymi wierzeniami, że żyła z lewej ręki łączy się bezpośrednio z sercem. Dziś zwyczaje są różne w różnych krajach.
W Polsce nosi się obrączki na serdecznym palcu prawej ręki, ale np. Amerykanie wybierają lewą dłoń. U nas natomiast obrączka noszona na lewej ręce oznacza, że jej właściciel jest wdową lub wdowcem.
W różnych kulturach różna jest symbolika dotycząca ślubnych obrączek. Np. w Grecji panna młoda często dostaje srebrną obrączkę jako znak uległości wobec męża. On natomiast nosi złotą. W krajach muzułmańskich narzeczeni noszą obrączki na prawej ręce, a podczas uczty weselnej przekładają je na lewe dłonie stając się wówczas mężem i żoną.
Obrączki Ślubne – kiedyś i teraz
Obrączki są potwierdzeniem złożenia sobie uroczystej przysięgi. Te dwa złote krążki, nie mające początku ani końca symbolizują wieczną miłość. Już w Starożytności ludzie wierzyli, że kołowy kształt pierścionka jest znakiem nieśmiertelnej miłości i obdarowywali pierścieniami ukochane. Zwyczaj wymieniania się przez małżonków obrączkami pochodzi z Rzymu, gdzie pierścień ten, stanowił gwarancję dopełnienia kontraktu małżeńskiego. Na początku XIII wieku zwyczaj ten został usankcjonowany przez Kościół i spopularyzowany. W późniejszych dziejach, obrączki ślubne przechodziły różnego rodzaju metamorfozy, aby swój obecny kształt zyskać dopiero w połowie XX wieku. Ciekawostką może być fakt, że do pierwszej wojny światowej do noszenia obrączki zobligowane były tylko kobiety.
Początkowo panował zwyczaj zakładania obrączek na palcu serdecznym lewej ręki. Wywodził się on z starożytnych przekonań, że żyła tego palca prowadzi bezpośrednio do serca. Skąd wziął się zwyczaj noszenia obrączki na prawej ręce, dokładnie nie wiadomo. Jedna z wersji jest taka, że kiedy w trakcie wojen ginęło wielu mężczyzn, ich wdowy przekładały obrączki na drugą rękę, a pozostałe kobiety solidaryzowały się z nimi i tak w końcu wszystkie zaczęły nosić obrączki na prawej ręce. W każdym razie na palcu lewej dłoni obrączkę nosi się w takich krajach jak: USA, Francja,, Wielka Brytania, Włochy, a na prawej, przeważnie w krajach prawosławnych, a także w Polsce, Hiszpanii, Niemczech Austrii i Chile.